2. NIEDZIELA PO EPIFANII – CUD W KANIE
PIERWSZE CZYTANIE Iz 62, 1-5
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Przez wzgląd na Syjon nie będę milczał, przez wzgląd na Jerozolimę nie spocznę, aż zabłyśnie jej sprawiedliwość, a jej zbawienie zapłonie jak pochodnia! Narody ujrzą twoją sprawiedliwość, a wszyscy władcy twoją chwałę. I będą cię nazywać nowym imieniem, które PAN sam ci nada. Będziesz wspaniałą koroną w ręku PANA i królewskim diademem w dłoni twego Boga. Już cię nie będą nazywali „Opuszczona” i o ziemi twojej nie powiedzą „Spustoszona”. Lecz nazwą cię „Moje w niej upodobanie”, a twoją krainę – „Poślubiona”. Gdyż PAN ma w tobie upodobanie, a twoja kraina będzie poślubiona. Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, tak twój Budowniczy poślubi ciebie. I jak pan młody cieszy się panną młodą, tak twój Bóg będzie radował się tobą!
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 96 (95), 1-2. 3 i 7b-8a. 9-10c
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. *
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku. *
Zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
DRUGIE CZYTANIE Rz 12, 6-16
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Siostry i bracia:
Mamy różne dary, dane nam na zasadzie łaski: czy to prorokowanie – odpowiednio do zawierzenia, czy to jakąś posługę – w tej posłudze, czy to ktoś jako nauczający – w nauczaniu, czy to ktoś jako pokrzepiający – w pokrzepianiu; kto rozdaje – w szczodrości, kto przewodzi – w gorliwości, kto świadczy miłosierdzie – w radości.
Miłość – bez obłudy. Brzydźcie się zepsuciem, garnijcie się do dobra. W miłości wzajemnej – serdeczni, we wzajemnym szacunku – prześcigający się, w gorliwości – nie dokuczliwi; bądźcie duchem płonący, Panu służcie, radośni bądźcie w nadziei, cierpliwi w utrapieniu, gorliwi w modlitwie; zapobiegajcie niedostatkom świętych, prześcigajcie się w gościnności. Dobrze mówcie o prześladujących was; dobrze mówcie, a nie złorzeczcie! Radujcie się z radującymi, płaczcie z płaczącymi. Bądźcie pospołu życzliwi, nie stawajcie się wyniośli, lecz kierujcie się do tego, co małe. Nie starajcie się być mądrzejsi, niż jesteście.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 2, 1-12
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Trzy dni później zaczęło się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa. Na wesele zaproszony został również Jezus i Jego uczniowie. Gdy zaczęło brakować wina, matka Jezusa powiedziała do Niego: „Wina nie mają”. Jezus jej odrzekł: „Niewiasto, czy to moja lub twoja sprawa? Mój czas jeszcze nie nadszedł”. Jego matka powiedziała obsługującym: „Jeśli cokolwiek wam każe, zróbcie”. A było tam sześć kamiennych stągwi, postawionych dla judejskich obmywań. Każda mieściła dwie do trzech metret. Jezus powiedział im: „Napełnijcie stągwie wodą”. Napełnili je aż po brzegi. Rzekł im: „Teraz nabierzcie i zanieście staroście wesela”. Zanieśli. Kiedy starosta spróbował tej wody, która winem się stała, a nie wiedział, skąd jest, tylko słudzy, którzy nabrali wody, wiedzieli, przywołał pana młodego i rzekł mu: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze. Ty zachowałeś takie dobre wino aż do teraz”. Taki to, pierwszy z cudownych znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Ukazał swą chwałę. Jego uczniowie uwierzyli w Niego. Później zszedł do Kafarnaum On sam, Jego matka, Jego krewni i Jego uczniowie. Pozostali tam przez wiele dni.
Oto słowo Pańskie
