"Trzymamy się tego, co wszędzie, co zawsze, co przez wszystkich było wyznawane, to jest bowiem prawdziwie i rzeczywiście katolickie"
9. Niedziela po Pięćdziesiątnicy
9. Niedziela po Pięćdziesiątnicy | J 6, 1-15
Udał się potem Jezus na drugą stronę Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. A szedł za Nim wielki tłum, bo oglądali cudy, które czynił na chorych. Jezus wszedł na górę i usiadł tam ze swoimi uczniami. A blisko już była Pascha, święta u Judejczyków.
Podniósłszy Jezus swe oczy i zobaczywszy, że zbliża się do Niego wielki tłum, rzekł do Filipa: „Gdzie kupimy chleba, aby się oni najedli?” A mówił to dla poddania go próbie. Sam przecież wiedział, co miał zrobić.
Filip Mu odpowiedział: „Nawet za dwieście denarów nie wystarczy dla nich chleba, by każdy choć trochę otrzymał”.
Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł Mu: „Jest tu chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. Ale cóż to jest na tylu!?”
Jezus powiedział: „Każcie ludziom usiąść”. A w tym miejscu było dużo trawy. Usiedli więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy.
Potem Jezus wziął te chleby, odmówił modlitwę dziękczynną i kazał rozdać siedzącym; podobnie z tych ryb, ile chcieli. Kiedy się najedli, powiedział swoim uczniom: „Zbierzcie zbywające kawałki, aby się nic nie zmarnowało”. Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zbywały jedzącym.
Gdy ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: „On naprawdę jest prorokiem, tym Przychodzącym na świat”.
Gdy Jezus zauważył, że zamierzają przyjść i uprowadzić Go, aby ogłosić królem, sam jeden tylko wycofał się znowu na górę.
Wspomnienia liturgiczne
LIPIEC
1. Adolfa Thürlingsa, prezbitera, kompozytora, autora starokatolickich tekstów liturgicznych oraz Antonio Rosmini-Serbati, prezbitera.
3. TOMASZA APOSTOŁA.
4. Carlosa Duarte Costy, biskupa, inicjatora ruchu starokatolickiego w Brazylii.
6. Jana Husa, prezbitera i męczennika.
7. Atenagorasa I, biskupa Konstantynopola.
11. ŚWIĘTO BENEDYKTA Z NURSJI.
12. Brunona z Kwerfurtu, biskupa i męczennika oraz Sergiusza Bułgakowa, teologa.
14. Cicely Saunders, założycielka Hospicjum Świętego Krzysztofa w Londynie.
15. Bonawentury, zakonnika i teologa.
17. Andrzeja Świerada i Benedykta, mnichów.
19. Grzegorza z Nyssy, biskupa i jego siostry Makryny, diakonki; Serafina z Sarowa, mnicha.
20. Eliasza, proroka.
22. ŚWIĘTO MARII MAGDALENY, APOSTOŁKI APOSTOŁÓW.
23. Jana Kasjana, mnicha; Brygidy, mniszki.
25. JAKUBA STARSZEGO APOSTOŁA, diakonki Olimpii.
26. Jacques’a a Hamela, prezbitera i męczennika oraz Rodziców Bogurodzicy.
29. Marii, Marty i Łazarza z Betanii, przyjaciół Jezusa Chrystusa.
30. Piotra Chryzologa, biskupa i teologa.
31. Bartolomé de Las Casas, zakonnika i misjonarza.
Wierzymy, że Bóg jest naszym kochającym Rodzicem - Tym, który daje nam życie, pragnie naszego dobra i szczęścia.
Jezus Chrystus
Wierzymy, że Jezus jest w pełni Bogiem i człowiekiem, który przyjął ciało z kobiety, by objawić nam prawdę o Bogu oraz dać nam życie wieczne przez swoją paschę.
Duch Święty
Wierzymy, że Duch Święty, który posłany jest od Ojca, jest pośród nas, by objawiać nam prawdę o nas i Bogu. On działa pośród nas, by doprowadzić nas do Boga i obdarzyć pełnią życia.
Trójca Święta
Wierzymy, że Bóg jest Jeden. Przez wieki jednak objawiał się w trzech osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jest to tajemnica, którą objawia Bóg. Wiara w Trójce Święta jest fundamentem wiary i praktyki Kościołów chrześcijańskich.
Bóg stworzył człowieka z miłości. Każda kobieta i każdy mężczyzna nosi w sobie obraz Boga.
Grzech prarodziców
Ludzkość już na samym początku okazała niewierność Bogu, Dawcy życia, przez co wybrała śmierć. Przez grzech prarodziców na świat przyszła śmierć, dlatego wszystkie stworzenia żywe umierają. Jezus przez swoje zmartwychwstanie, zniszczył konsekwencje śmierci, dlatego możemy żyć wiecznie. Nie wierzymy jednak, że dziecko rodzi się z "grzechem pierworodnym", czyli osobistym grzechem odziedziczonym po rodzicach. Wierzymy, że człowiek rodzi się bez grzechu, dziedziczy jednak skutki grzechu prarodziców.
Ukochane dziecko
Wszyscy jesteśmy ukochanymi dziećmi Boga i tak jak dzieci popełniamy błędy, często nie zdając sobie sprawy z konsekwencji. Bóg, który jest wszechwiedzący, uczy nas co jest dla nas dobre a co niebezpieczne, kocha nas i chce dla nas dobra i rozwoju. Jako Rodzic, Bóg prowadzi nas do dojrzałości i pełni człowieczeństwa.
Powołanie
Wolą Boga dla każdej kobiety i każdego mężczyzny jest, by Go poznali oraz Jego Syna przez Ducha Świętego. Przez to poznanie weszli we wspólnotę z Bogiem i stali się Jego przyjaciółmi.
Kościół to wspólnota kobiet i mężczyzn, którzy odpowiadają na Boże wezwanie, przyjmują sakramenty i żyją naśladując Jezusa Chrystusa w konkretnej lokalnej wspólnocie.
Liturgia
Kościół dzięki mocy Ducha Świętego, wykracza poza czas, w wieczność w której przebywa Bóg. Naszym wkraczaniem w wieczność jest sprawowanie Eucharystii, podczas której słuchamy słowa Bożego i przyjmujemy Ciało i Krew Chrystusa. Na zakończenie Liturgii otrzymujemy posłanie, by być znakiem Bożej obecności w naszym codziennym życiu.
Jedność
Kościół, mimo podziału pośród chrześcijan, jest jeden ponieważ posiada jedną Głowę, którą jest Chrystus. Wierzymy, że mimo wielu różnic w poglądach, wszyscy chrześcijanie są zjednoczeni w Chrystusie i przez Niego. Dlatego też jesteśmy otwarci na chrześcijan z różnych Kościołów.
Świętość
Kościół jest święty, pomimo grzechu swoich członków, ponieważ nieustannie przebywa w nim Duch Święty. Jest święty świętością Tego, który go powołał, zbawił i uświęca.
Powszechność
Kościół jest powszechny (katolicki) ponieważ powołani są do Niego wszyscy ludzie. Kościół jest katolicki gdy trwa w jedności z wiarą tych, którzy żyli w przeszłości od czasów Jezusa.
Apostolski
Kościół jest apostolski ponieważ kontynuuje misję, którą Jezus powierzył dwunastu apostołom.
W naszym Kościele wierzymy, że każda ochrzczona osoba została napełniona Duchem Świętym, dlatego każdy członek naszego Kościoła ma możliwość rzeczywistego wpływu na Jego działalność poprzez uczestnictwo w organach, które podejmują decyzje.
Otwartość
Jezus mówił, że każdy kto jest utrudzony i obciążony może do Niego przyjść a On da ukojenie, dlatego do naszego Kościoła zapraszamy WSZYSTKICH, którzy chcą Go poznać i naśladować. Każdy człowiek może u nas znaleźć swoje miejsce.
Celibat duchownych
Wierzymy, że powołanie do bezżenności dla Królestwa Bożego jest szczególnym charyzmatem. Celibat nie jest jednak bezwzględnie potrzebne dla wypełniania Bożego powołania, dlatego duchowni w naszym Kościele mogą wybrać między życiem w celibacie a małżeństwem.
Święcenia kobiet
Wierzymy, że prezbiterzy i biskupi są w swoich wspólnotach znakiem Jezusa Chrystusa i działają w Jego imieniu. Posługiwanie duchownych jest szczególnym udziałem w służbie samego Jezusa. Wierzymy, że mężczyźni i kobiety mogą w sposób godny reprezentować w Kościele Jezusa Chrystusa i kontynuując Jego misję. Ponieważ nie płeć Jezusa jest w tej misji istotna a Jego człowieczeństwo, przez przyjęcie którego zbawił kobiety i mężczyzn.