"Trzymamy się tego, co wszędzie, co zawsze, co przez wszystkich było wyznawane, to jest bowiem prawdziwie i rzeczywiście katolickie"
-
9. Niedziela po Pięćdziesiątnicy„Nie bój się, mała trzódko, bo Ojciec wasz postanowił dać wam królestwo. Sprzedajcie wasze dobra i dajcie na jałmużnę. Sprawcie sobie takie trzosy, które się nie starzeją: skarb niewyczerpany w niebie. Tam złodziej się nie podkrada ani mól nie niszczy. Gdzie bowiem jest wasz skarb, tam będzie i wasze serce.
Niech wasze biodra będą przepasane, a lampy zapalone, wy natomiast – podobni do służby, która czeka na swojego pana, mającego wrócić z wesela, aby gdy przyjdzie i zastuka, zaraz mu otworzyć. Szczęśliwi ci słudzy, których Pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Naprawdę, zapewniam was, sam przepasze się, posadzi ich i obchodząc będzie ich obsługiwał. Gdy przyjdzie choćby o drugiej czy nawet o trzeciej straży, jeśli tak właśnie ich zastanie, szczęśliwi są oni.
A to zauważcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjdzie złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swojego domu. Tak i wy bądźcie gotowi, bo Syn Człowieczy przyjdzie o takiej godzinie, kiedy wy nie będziecie się spodziewać”.
Odezwał się Piotr: „Panie, czy tylko dla nas tę przypowieść mówisz, czy także dla wszystkich?” A Pan powiedział: „Kto będzie takim wiernym i roztropnym rządcą, którego pan postawi nad swoją służbą, aby wydawał żywnościowe racje w odpowiedniej porze? Szczęśliwy ów sługa, którego pan, wróciwszy, zastanie tak właśnie czyniącego. Zapewniam was, że go postawi nad wszystkimi swoimi dobrami. Jeśli natomiast ów sługa powie sobie: „Mój pan zwleka z powrotem”, i zacznie bić służących i służące, nadto jeść, pić i upijać się, to pan tego sługi przyjdzie w dniu, kiedy on się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. Usunie go i wyznaczy mu miejsce razem z niewierzącymi.
Ten sługa, który poznał wolę swojego pana, a nie przygotował i nie uczynił według jego woli, otrzyma wielką chłostę; ten natomiast, który nie poznał, a dopuścił się czynów zasługujących na razy, otrzyma małą chłostę. Od każdego, komu dano wiele, wiele wymagać się będzie. Komu wiele powierzono, od tego więcej zażądają”.
Wspomnienia liturgiczne
Lipiec
1. Adolfa Thürlingsa, prezbitera, kompozytora i autora tekstów liturgicznych, i Antonio Rosmini-Serbatiego, prezbitera
2. Jana z Szanghaju i San Francisco, biskupa
3. TOMASZA, APOSTOŁA
4. Carlosa Duarte Costy, biskupa, inicjatora ruchu starokatolickiego w Brazylii
6. Jana Husa, prezbitera i męczennika
7. Atenagorasa I, biskupa Konstantynopola
11. BENEDYKTA Z NURSJI, MNICHA
12. Brunona z Kwerfurtu, biskupa i męczennika, i Sergiusza Bułgakowa, teologa
14. Cicely Saunders, założycielki Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie
15. Bonawentury, zakonnika i teologa
17. Andrzeja Świerada i Benedykta, mnichów
19. Grzegorza z Nyssy, biskupa, jego siostry Makaryny, diakonki, i Serafina z Sarowa, mnicha
20. Eliasza, proroka
22. MARII MAGDALENY, APOSTOŁKI APOSTOŁÓW
23. Jana Kasjana, mnicha, i Brygidy Szwedzkiej, mniszki
25. Jakuba, Apostoła, i Olimpii, diakonki
26. Rodziców Bogurodzicy
29. Marii, Marty i Łazarza z Betanii, przyjaciół Jezusa Chrystusa
30. Piotra Chryzologa, biskupa i teologa
31. Bartoloméa de Las Casas, zakonnika i misjonarza
Wierzymy, że Bóg jest naszym kochającym Rodzicem - Tym, który daje nam życie, pragnie naszego dobra i szczęścia.
Jezus Chrystus
Wierzymy, że Jezus jest w pełni Bogiem i człowiekiem, który przyjął ciało z kobiety, by objawić nam prawdę o Bogu oraz dać nam życie wieczne przez swoją paschę.
Duch Święty
Wierzymy, że Duch Święty, który posłany jest od Ojca, jest pośród nas, by objawiać nam prawdę o nas i Bogu. On działa pośród nas, by doprowadzić nas do Boga i obdarzyć pełnią życia.
Trójca Święta
Wierzymy, że Bóg jest Jeden. Przez wieki jednak objawiał się w trzech osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jest to tajemnica, którą objawia Bóg. Wiara w Trójce Święta jest fundamentem wiary i praktyki Kościołów chrześcijańskich.
Bóg stworzył człowieka z miłości. Każda kobieta i każdy mężczyzna nosi w sobie obraz Boga.
Grzech prarodziców
Ludzkość już na samym początku okazała niewierność Bogu, Dawcy życia, przez co wybrała śmierć. Przez grzech prarodziców na świat przyszła śmierć, dlatego wszystkie stworzenia żywe umierają. Jezus przez swoje zmartwychwstanie, zniszczył konsekwencje śmierci, dlatego możemy żyć wiecznie. Nie wierzymy jednak, że dziecko rodzi się z "grzechem pierworodnym", czyli osobistym grzechem odziedziczonym po rodzicach. Wierzymy, że człowiek rodzi się bez grzechu, dziedziczy jednak skutki grzechu prarodziców.
Ukochane dziecko
Wszyscy jesteśmy ukochanymi dziećmi Boga i tak jak dzieci popełniamy błędy, często nie zdając sobie sprawy z konsekwencji. Bóg, który jest wszechwiedzący, uczy nas co jest dla nas dobre a co niebezpieczne, kocha nas i chce dla nas dobra i rozwoju. Jako Rodzic, Bóg prowadzi nas do dojrzałości i pełni człowieczeństwa.
Powołanie
Wolą Boga dla każdej kobiety i każdego mężczyzny jest, by Go poznali oraz Jego Syna przez Ducha Świętego. Przez to poznanie weszli we wspólnotę z Bogiem i stali się Jego przyjaciółmi.
Kościół to wspólnota kobiet i mężczyzn, którzy odpowiadają na Boże wezwanie, przyjmują sakramenty i żyją naśladując Jezusa Chrystusa w konkretnej lokalnej wspólnocie.
Liturgia
Kościół dzięki mocy Ducha Świętego, wykracza poza czas, w wieczność w której przebywa Bóg. Naszym wkraczaniem w wieczność jest sprawowanie Eucharystii, podczas której słuchamy słowa Bożego i przyjmujemy Ciało i Krew Chrystusa. Na zakończenie Liturgii otrzymujemy posłanie, by być znakiem Bożej obecności w naszym codziennym życiu.
Jedność
Kościół, mimo podziału pośród chrześcijan, jest jeden ponieważ posiada jedną Głowę, którą jest Chrystus. Wierzymy, że mimo wielu różnic w poglądach, wszyscy chrześcijanie są zjednoczeni w Chrystusie i przez Niego. Dlatego też jesteśmy otwarci na chrześcijan z różnych Kościołów.
Świętość
Kościół jest święty, pomimo grzechu swoich członków, ponieważ nieustannie przebywa w nim Duch Święty. Jest święty świętością Tego, który go powołał, zbawił i uświęca.
Powszechność
Kościół jest powszechny (katolicki) ponieważ powołani są do Niego wszyscy ludzie. Kościół jest katolicki gdy trwa w jedności z wiarą tych, którzy żyli w przeszłości od czasów Jezusa.
Apostolski
Kościół jest apostolski ponieważ kontynuuje misję, którą Jezus powierzył dwunastu apostołom.
W naszym Kościele wierzymy, że każda ochrzczona osoba została napełniona Duchem Świętym, dlatego każdy członek naszego Kościoła ma możliwość rzeczywistego wpływu na Jego działalność poprzez uczestnictwo w organach, które podejmują decyzje.
Otwartość
Jezus mówił, że każdy kto jest utrudzony i obciążony może do Niego przyjść a On da ukojenie, dlatego do naszego Kościoła zapraszamy WSZYSTKICH, którzy chcą Go poznać i naśladować. Każdy człowiek może u nas znaleźć swoje miejsce.
Celibat duchownych
Wierzymy, że powołanie do bezżenności dla Królestwa Bożego jest szczególnym charyzmatem. Celibat nie jest jednak bezwzględnie potrzebne dla wypełniania Bożego powołania, dlatego duchowni w naszym Kościele mogą wybrać między życiem w celibacie a małżeństwem.
Święcenia kobiet
Wierzymy, że prezbiterzy i biskupi są w swoich wspólnotach znakiem Jezusa Chrystusa i działają w Jego imieniu. Posługiwanie duchownych jest szczególnym udziałem w służbie samego Jezusa. Wierzymy, że mężczyźni i kobiety mogą w sposób godny reprezentować w Kościele Jezusa Chrystusa i kontynuując Jego misję. Ponieważ nie płeć Jezusa jest w tej misji istotna a Jego człowieczeństwo, przez przyjęcie którego zbawił kobiety i mężczyzn.