7. Niedziela Paschalna | 16 maja 2021
PIERWSZE CZYTANIE | Dz 1, 15-17. 20a. 20c-26
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W tych właśnie dniach wystąpił Piotr przed braćmi (a była to grupa ludzi zebrana w liczbie około stu dwudziestu) i powiedział:
„Bracia, musiało wypełnić się Pismo, w którym Duch Święty przepowiedział przez usta Dawida o Judaszu, przewodniku tych, którzy pojmali Jezusa. A był on wcześniej zaliczony do nas i otrzymał udział w tym posługiwaniu. Napisane jest bowiem w Księdze Psalmów: „Urząd jego niech ktoś inny otrzyma”. Trzeba zatem, aby jeden z tych mężów, którzy przy nas się gromadzili przez cały czas, kiedy Pan Jezus chodził z nami, poczynając od chrztu Janowego aż do dnia, w którym od nas był wzięty, aby został wraz z nami świadkiem Jego zmartwychwstania”.
Postawili więc dwóch: Józefa, nazywanego Barsabą, który miał przydomek Justus, i Macieja. Po modlitwie powiedzieli: „O Panie, Znawco serc, wskaż jednego z tych dwóch, którego sobie wybrałeś, aby zajął miejsce w posługiwaniu i posłannictwie, któremu Judasz się sprzeniewierzył, by pójść na miejsce wybrane przez siebie”. I dali im losy. Los padł na Macieja. Został więc dobrany do jedenastu apostołów.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY | Ps 103 (102), 1-2. 11-12. 19-20ab (R.: por. 19a)
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach. albo: Alleluja.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach. albo: Alleluja.
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
Jak odległy jest wschód od zachodu, *
tak daleko odsunął od nas nasze winy.
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach. albo: Alleluja.
Pan utwierdził swój tron na niebiosach, *
a Jego panowanie obejmuje wszechświat.
Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, *
Potężni mocarze pełniący Jego rozkazy.
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach. albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE | 1 J 4,11-16
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła
Umiłowani, jeśli Bóg nas tak umiłował, to i my powinniśmy miłować się wzajemnie. Boga nikt nigdy nie widział. Jeśli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas przebywa i Jego miłość jest w nas pełna. Po tym poznajemy, że w Nim jesteśmy, a On w nas, że użyczył nam ze swojego Ducha.
My widzieliśmy i zaświadczamy, że Ojciec przysłał swojego Syna jako zbawiciela świata. Ktokolwiek przyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, Bóg w nim przebywa, a on w Bogu. My również uznaliśmy i uwierzyliśmy w miłość, którą Bóg ma w nas. Bóg jest miłością. Kto zatem trwa w miłości, w Bogu trwa, a Bóg trwa w nim.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
SEKWENCJA WIELKANOCNA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
AKLAMACJA | J 14, 18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA | J 17, 11b-19
Słowa Ewangelii według świętego Jana
„Ojcze święty, zachowaj ich w moim imieniu, które mi dałeś, aby jak my jedno byli. Gdy byłem z nimi, ja ich zachowywałem w imieniu Twoim, które mi dałeś, i ustrzegłem ich. Żaden z nich nie zginął – z wyjątkiem owego syna zatracenia – i tak wypełniło się Pismo.
Teraz idę do Ciebie i to mówię na świecie, aby mieli w sobie moją radość pełną. Ja przekazałem im Twoją naukę, a świat zaczął ich nienawidzić, bo oni nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, lecz żebyś ich zachował od zepsucia. Oni nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.
Poświęć ich dla prawdy. Prawdą jest Twoje słowo. Jak mnie posłałeś na świat, tak i ja na świat ich posłałem. Za nich ja siebie poświęcam, aby i oni byli poświęceni dla prawdy”.
Oto słowo Pańskie.
