NIEDZIELA W OKTAWIE
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
ROK C
PIERWSZE CZYTANIE Dz 5, 12-16
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Wiele znaków i cudów dokonywało się wśród ludu za wstawiennictwem apostołów. Zbierali się wszyscy razem pod portykiem Salomonowym. Z innych nikt nie śmiał przyłączać się do nich. Lud jednak ich wysławiał.
Coraz więcej przybywało wierzących w Pana, całe mnóstwo mężczyzn i kobiet, tak że na ulice wynoszono chorych, na łożach i matach ich składano, aby, gdy Piotr przechodzi, choćby cień jego dotknął któregoś z nich. Schodziło się też wielu z miast leżących wokół Jeruzalem, niosąc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste. A oni uzdrawiali wszystkich.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 118 (117), 1 i 4. 13-14. 22 i 24 (R.: por. 1a)
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
albo: Alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący się Pana głoszą: *
„Jego łaska na wieki”. R.
Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł, *
lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią, *
On stał się moim Zbawcą. R.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się w nim i weselmy. R.
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE Ap 1, 9-11a. 12-13. 17-19
Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w doznawaniu ucisku, i w królowaniu, i w trwaniu w Jezusie, znalazłem się na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusowego. Owładnięty w dniu Pańskim przez Ducha usłyszałem za sobą wielki głos jakby trąby. Głos mówił: „Zapisz w księdze, co widzisz, i wyślij do siedmiu Kościołów”.
Odwróciłem się, aby zobaczyć, co to za głos do mnie mówił. Odwróciwszy się widziałem siedem złotych lichtarzy, a w środku między lichtarzami jakby Syna Człowieczego, odzianego w sięgającą stóp szatę i przepasanego złotym pasem, szerokim aż do środka piersi.
Gdy Go zobaczyłem, padłem jak martwy u Jego stóp. Wtedy na mnie położył swoją prawicę, mówiąc: „Nie bój się. Ja jestem Pierwszy i Ostatni, i Żyjący. Umarłem, a oto żyję na wieki wieków i trzymam klucze od śmierci i otchłani. Zapisz, co widziałeś: co już jest i co stać się ma później”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
Sekwencja wielkanocna obowiązuje w Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce przez cały Okres Paschalny.
AKLAMACJA J 20, 29
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 20, 19-31
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Wieczorem tego pierwszego dnia tygodnia przyszedł Jezus, choć tam, gdzie byli uczniowie, drzwi były zamknięte z powodu strachu przed Judejczykami, stanął pośrodku i odezwał się do nich: „Pokój wam”. Po tych słowach pokazał im ręce i bok. Uczniowie zatem, rozpoznawszy Pana, ucieszyli się.
Jezus powtórnie powiedział do nich: „Pokój wam. Jak mnie posłał Ojciec, tak również ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i rzekł im: „Przyjmijcie Ducha Świętego. Jeśli czyjeś grzechy odpuścicie, będą im odpuszczone; czyje zatrzymacie, będą zatrzymane”.
Tomasz, jeden z Dwunastu, nazywany Didymos, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus. Pozostali zatem uczniowie powiedzieli mu: „Widzieliśmy Pana”. A on rzekł: „Jeżeli na Jego rękach nie zobaczę śladu po gwoździach, i jeżeli nie włożę swego palca w ślad po tych gwoździach, i jeżeli nie włożę swej dłoni w Jego bok, nie uwierzę”.
Tymczasem ósmego dnia znowu uczniowie byli tam w środku, a z nimi Tomasz. Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam”. Potem zwrócił się do Tomasza: „Wyciągnij tu swój palec, obejrzyj moje ręce; wyciągnij swoją dłoń i włóż do mojego boku i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz rzekł Mu na to: „Pan mój i Bóg mój”. Jezus powiedział mu: „Uwierzyłeś, bo mnie zobaczyłeś? Błogosławieni, którzy choć nie widzieli, uwierzyli”.
Jeszcze wiele innych znaków uczynił Jezus w obecności swych uczniów, które nie są zapisane w tej księdze. Te natomiast są zapisane, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga; i abyście wierząc, mieli życie w Jego imieniu.
Oto słowo Pańskie.
______________________________________________________________________________
3. NIEDZIELA
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
ROK C
PIERWSZE CZYTANIE Dz 5, 27b-32. 40b-41
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Arcykapłan zapytał ich, tak mówiąc: „Nakazaliśmy wam wyraźnie, żebyście nie nauczali w to imię, a oto wy napełniliście Jeruzalem swoją nauką i chcecie obciążyć nas winą za krew owego Człowieka”.
Na to Piotr i apostołowie powiedzieli: „Trzeba bardziej Boga słuchać niż ludzi. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy, wieszając na drzewie, zabiliście. Bóg Go wywyższył swoją prawicą, Wodza i Zbawiciela, by dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. My jesteśmy świadkami tych rzeczy oraz Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy są Mu posłuszni”.
Zakazali im przemawiać w imię Jezusa i wypuścili. Oni więc wyszli ze spotkania z Sanhedrynem, ciesząc się, że dostąpili godności doznania zniewagi dla imienia [Jezusa].
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 30 (29), 2 i 4. 5-6ab. 11 i 12a i 13b (R.: 2a)
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
albo: Alleluja.
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. R.
Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana *
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, *
a Jego łaska przez całe życie. R.
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki. R.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE Ap 5, 11-14
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Spojrzałem i usłyszałem głos wielu aniołów wokół tronu i wokół tych żywych istot i starszych. A liczba ich – miriady miriad i tysiące tysięcy. Wielkim głosem mówią tam one tak: „Baranek złożony na ofiarę godny jest przyjąć moc, i bogactwo, i mądrość, i potęgę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo”.
I usłyszałem, że całe stworzenie: i to w niebie, i to na ziemi, i to pod ziemią, i to w morzu, że wszystko, co w nich, mówi: „Siedzącemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo, i cześć, i chwała, i panowanie na wieki wieków”. A te cztery żywe istoty mówiły: „Amen”. A ci starsi padli na twarz i oddali pokłon.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
Sekwencja wielkanocna obowiązuje w Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce przez cały Okres Paschalny.
AKLAMACJA
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył
i zlitował się nad ludźmi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 21, 1-19
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Potem znowu ukazał się Jezus uczniom nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się tak: Byli razem: Szymon Piotr, i Tomasz, nazywany Didymos, i Natanael z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeusza, i jeszcze dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr odezwał się do nich: „Idę łowić ryby”. Rzekli mu: „My też z tobą pójdziemy”. Wyszli i wsiedli do łodzi. Tej jednak nocy niczego nie złowili.
Gdy już było rano, stanął Jezus na plaży. Uczniowie jednak nie rozpoznali, że to jest Jezus. Jezus zawołał do nich: „Dzieci, czy macie coś do zjedzenia?” Odpowiedzieli Mu: „Nie”. On im rzekł: „Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nawet wyciągnąć jej nie mogli.
Wtedy ten uczeń, którego Jezus lubił, powiedział do Piotra: „To jest Pan”. Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przepasał wierzchnią szatę, bo był goły, i skoczył do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łodzią, ciągnąc sieć z rybami, byli bowiem niedaleko od lądu – tylko około dwustu łokci.
Gdy wyszli na ląd, zobaczyli rozpalone ognisko, rybę na nim położoną i chleb. Jezus odezwał się do nich: „Przynieście ryb, któreście teraz złowili”. Wszedł więc Szymon Piotr i wyciągnął na ląd sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A choć tyle ich było, sieć się nie rozerwała. Jezus im rzekł: „Chodźcie, zjedzcie śniadanie”. Żaden z uczniów nie śmiał Go zapytać: „Kto Ty jesteś?”, bo poznali, że to Pan. Jezus podszedł, wziął chleb i podał im, podobnie rybę.
To już trzeci raz po zmartwychwstaniu objawił się Jezus uczniom.
Kiedy zjedli śniadanie, Jezus zapytał Szymona Piotra: „Szymonie, [synu] Jana, czy miłujesz mnie bardziej niż ci tutaj?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł mu: „Paś jagnięta moje”. Po raz drugi zapytał go: „Szymonie, [synu] Jana, czy miłujesz mnie?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł mu: „Bądź pasterzem mych owiec”. Po raz trzeci go zapytał: „Szymonie, [synu] Jana, czy mnie kochasz?” Zasmucił się Piotr, że po raz trzeci go zapytał: „Czy mnie kochasz?”, i tak Mu odpowiedział: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty widzisz, że Cię kocham”. Rzekł mu Jezus: „Paś owce moje. O tak, oświadczam ci: gdy byłeś młodszy, sam się przepasywałeś i chodziłeś, gdzie chciałeś; kiedy się zestarzejesz, wyciągniesz swe ręce i inny cię przepasze, i pójdziesz, gdzie byś nie chciał”.
A powiedział tak wskazując, jaką śmiercią odda chwałę Bogu. Później, po tych słowach, rzekł mu: „Chodź ze mną”.
Oto słowo Pańskie.
______________________________________________________________________________
4. NIEDZIELA
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
ROK C
PIERWSZE CZYTANIE Dz 13, 14. 43-52
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Oni natomiast wyszli z Perge i dotarli do Antiochii w Pizydii. Tam weszli w szabat do synagogi i usiedli.
Po zamknięciu zebrania poszło za Pawłem i Barnabą wielu Żydów i pobożnych prozelitów. Rozmawiali z nimi, zachęcając do wytrwania w owej łasce Boga.
W następny szabat niemal całe miasto się zebrało, by słuchać słowa Pańskiego. Gdy jednak Żydzi zobaczyli te tłumy, unieśli się zazdrością i rzucając obelgi zaczęli występować przeciwko temu, co mówił Paweł.
Wtedy Paweł i Barnaba z całą otwartością powiedzieli: „Trzeba było, aby słowo Boże najpierw wam zostało ogłoszone. Skoro jednak odpychacie je od siebie i nie uważacie siebie za godnych życia wiecznego, to zwracamy się do pogan. Pan bowiem tak nam nakazał: „Ustanowiłem Cię światłem dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”.
Poganie słuchając radowali się i wysławiali słowo Pana. Uwierzyli ci, którzy byli gotowi do życia wiecznego. Słowo Pana było roznoszone po całej krainie.
Żydzi tymczasem podburzyli pewne dostojne i pobożne kobiety oraz najważniejszych w mieście, wywołali wrogie działania przeciwko Pawłowi i Barnabie i wyrzucili ich poza swe granice. Oni więc strząsnęli na nich pył z nóg i poszli do Ikonium. A uczniów przepełniała radość i Duch Święty.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 100 (99), 1-2. 3. 4b-5ab (R.: por. 3c)
Refren: My ludem Pana i Jego owcami.
albo: Alleluja.
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, *
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości. R.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska. R.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, *
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry, *
Jego łaska trwa na wieki. R.
Refren: My ludem Pana i Jego owcami.
albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE Ap 7, 9. 14b-17
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Potem spojrzałem, a oto ogromny tłum, którego nikt nie zdołałby policzyć, z każdego narodu i z wszystkich plemion i języków. Stoją tam oni przed tronem i przed Barankiem, odziani w białe szaty, w ich rękach palmy.
Wtedy odezwał się do mnie jeden ze starszych mówiąc: „To ci, którzy przybywają z wielkiego ucisku. Swoje szaty wyprali i wybielili je we krwi Baranka. Dlatego są tutaj przed tronem Boga. W Jego świątyni dniem i nocą pełnią przy Nim służbę. Siedzący na tronie roztoczy nad nimi namiot.
Nie będą już cierpieć głodu, nie będą już pragnienia odczuwać, nie porazi ich słońce ani żadna spiekota, bo Baranek, Ten pośrodku tronu, karmić ich będzie strawą i poprowadzi ich do źródeł wód życia. I Bóg otrze z ich oczu każdą łzę”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
Sekwencja wielkanocna obowiązuje w Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce przez cały Okres Paschalny.
AKLAMACJA J 10, 14
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem dobrym Pasterzem
i znam owce moje, a moje Mnie znają.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 10, 27-30
Słowa Ewangelii według świętego Jana
„Moje owce słuchają mojego głosu i ja je znam. One idą za mną, a ja im daję życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie zabierze ich spod mojej ręki. Ojciec mój, który mi [je] dał, jest większy niż cokolwiek i nikt nie jest zdolny zabrać spod ręki Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.
Oto słowo Pańskie.
______________________________________________________________________________
5. NIEDZIELA
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
ROK C
PIERWSZE CZYTANIE Dz 14, 21-27
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Po przekazaniu temu miastu ewangelii i po zdobyciu wielu uczniów wrócili do Listry, potem do Ikonium i do Antiochii. Umacniali tam dusze uczniów i zachęcali do trwania w wierze, bo tak trzeba, abyśmy do królestwa Bożego wchodzili przez wiele udręk. W każdym Kościele wybrali im starszych i po modlitwie połączonej z postem powierzali ich Panu, w którego uwierzyli.
Po przejściu Pizydii przybyli do Pamfilii. A kiedy w Perge skończyli głosić słowo, udali się do Attalii. Stamtąd odpłynęli do Antiochii, gdzie z łaski Boga zostali oddani do dzieła, które właśnie wypełnili.
Gdy tam stanęli, zebrali Kościół i opowiedzieli, co Bóg uczynił przy ich udziale i że poganom otworzył bramę do wiary.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 145 (144), 8-9. 10-11. 12-1a3b (R.: por. 1)
Refren: Będę Cię sławił, Boże mój i Królu.
albo: Alleluja.
Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył. R.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę. R.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie. R.
Refren: Będę Cię sławił, Boże mój i Królu.
albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE Ap 21, 1-5a
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Potem widziałem niebo nowe i ziemię nową. Bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia już przeminęły. Także morza już nie ma.
Widziałem też to święte miasto, Jeruzalem nowe, jak zstępuje z nieba, od Boga, przystrojone jak oblubienica, która się ozdobiła dla swojego męża. Wtedy usłyszałem od tronu wielki głos. Tak mówił: „Oto mieszkanie Boga z ludźmi. Mieszkać będzie z nimi. Oni będą Jego ludem, a On, BÓG Z NIMI, będzie ich Bogiem. Każdą łzę otrze z ich oczu. Nie będzie już śmierci, ani żałoby, ani jęków; już i bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły”.
A Siedzący na tronie powiedział: „Oto wszystko czynię nowe”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
Sekwencja wielkanocna obowiązuje w Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce przez cały Okres Paschalny.
AKLAMACJA J 13, 34
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 13, 31-33a. 34-35
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Po jego wyjściu Jezus powiedział: „Teraz Syn Człowieczy został otoczony chwałą, to Bóg w Nim chwałą został otoczony. A jeżeli Bóg w Nim chwałą został otoczony, to i Bóg Go chwałą w sobie otoczy, i to zaraz Go chwałą otoczy.
Dzieci, jeszcze tylko trochę będę z wami. Nowe przykazanie wam daję, abyście się wzajemnie miłowali. Jak ja was umiłowałem, tak i wy miłujcie się wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że moimi jesteście uczniami, gdy miłość wzajemną ku sobie mieć będziecie”.
Oto słowo Pańskie.
______________________________________________________________________________
6. NIEDZIELA
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
ROK C
PIERWSZE CZYTANIE Dz 15, 1-2. 22-29
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Pewni [ludzie] przybyli z Judei i pouczali braci: „Jeśli nie poddacie się obrzezaniu zgodnie ze zwyczajem Mojżeszowym, nie możecie dostąpić zbawienia”.
Ponieważ powstał niemały spór i dyskusja między Pawłem i Barnabą a tamtymi, postanowiono, by Paweł, Barnaba i jeszcze niektórzy z nich udali się do apostołów i starszych w Jeruzalem w sprawie owego sporu.
Wtedy apostołowie, starsi i cały Kościół postanowili wybrać mężów spośród siebie i wysłać do Antiochii razem z Pawłem i Barnabą, a mianowicie Judę z przydomkiem Barsabas i Sylasa, mężów wyróżniających się wśród braci. Wysłali też przez nich takie pismo:
„Apostołowie i starsi bracia pozdrowienie pochodzącym z pogan braciom w Antiochii, Syrii i Cylicji. Gdy dowiedzieliśmy się, że niektórzy, wychodząc od nas, choć im nie kazaliśmy, posiali niepokój wśród was, wypaczając wasze dusze, postanowiliśmy na wspólnym zebraniu, by posłać do was wybranych mężów razem z umiłowanymi przez nas Barnabą i Pawłem, to jest z tymi, którzy życie swe poświęcają dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Tak zatem przysyłamy wam Judę, Sylasa i ich, by to samo przekazali wam ustnie.
Postanowiliśmy mianowicie, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego więcej ciężaru poza tym oto najbardziej niezbędnym: unikać pokarmów z ofiar dla bożków, i krwi, i tego, co zostało uduszone, i rozwiązłości. Dobrze zrobicie, strzegąc siebie przed tym. Bądźcie zdrowi”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 67 (66), 2-3. 5 i 8 (R.: por. 4a)
Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
albo: Alleluja.
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. R.
Niech się narody cieszą i weselą, †
że rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech nam Bóg błogosławi. *
niech się Go boją wszystkie krańce ziemi. R.
Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE Ap 21, 10-14. 22-23
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
I wyniósł mnie w duchu na rozległą i wysoką górę. Pokazał mi tam owo święte miasto, Jeruzalem, jak zstępuje z nieba, od Boga, obdarzone chwałą Bożą. Jego wspaniałość podobna do najbardziej drogocennego kamienia, jakby do jaspisu krystalicznie przejrzystego. Ma ono wielki i wysoki mur obronny, ma dwanaście bram, a na tych bramach dwunastu aniołów i wyryte imiona – są to imiona dwunastu plemion synów Izraela – od wschodu trzy bramy, od północy trzy bramy, od południa trzy bramy i od zachodu trzy bramy. Ów mur obronny miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.
Świątyni w nim nie widziałem, ponieważ Pan, Bóg, Wszechwładca jest jego świątynią, a także Baranek. To miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, by mu dawały światło, bo chwała Boga napełniła je jasnością, Baranek jego lampą.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
Sekwencja wielkanocna obowiązuje w Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce przez cały Okres Paschalny.
AKLAMACJA J 14, 23
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 14, 23-29
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus mu na to odrzekł: „Jeśli ktoś będzie mnie miłował, przestrzegać będzie mojej nauki. Ojciec mój także będzie go miłował, i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego sobie uczynimy. Kto mnie nie będzie miłował, nie będzie przestrzegał moich nauk; a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, lecz Tego, który mnie posłał: Ojca.
To wszystko wam powiedziałem, będąc z wami. Ów Rzecznik natomiast, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was o wszystkim pouczy i przypominać wam będzie wszystko, co ja wam powiedziałem.
Pokój wam zostawiam, mój pokój wam daję. Ja nie tak wam daję, jak daje świat. Niech się nie trwoży serce wasze, niech się nie lęka. Słyszeliście przecież, że wam powiedziałem: „Odchodzę, lecz wrócę do was”. Jeśli naprawdę mnie miłujecie, powinniście się cieszyć, że idę do Ojca, bo Ojciec jest większy ode mnie.
A teraz to wam zapowiedziałem, nim się stanie, abyście, gdy się stanie, wierzyli.
Oto słowo Pańskie.
