10. NIEDZIELA PO PIĘĆDZESIĄTNICY
(17. NIEDZIELA W CIĄGU ROKU)
ROK B
PIERWSZE CZYTANIE 2 Krl 4, 42-44
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Pewien mężczyzna przyszedł z Baal-Szalisza i przyniósł człowiekowi Bożemu pierwsze chleby z nowego ziarna, razem dwadzieścia bochenków chleba jęczmiennego, oraz trochę kłosów świeżego zboża. On zaś nakazał: „Daj je ludziom do jedzenia”. Ten jednak, który mu usługiwał, zawahał się: „Jakże to rozdzielę pomiędzy stu ludzi?”.
„Daj je ludziom do jedzenia – powtórzył – gdyż tak mówi PAN: Najedzą się i pozostawią resztki!”. Rozdzielił je zatem między nimi, a oni rzeczywiście najedli się i pozostawili resztki, zgodnie ze słowem PANA
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 145 (144), 10-11. 15-16. 17-18 (R.: por. 16)
Refren: Otwierasz rękę, karmisz nas do syta.
Niechaj Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę. R.
Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, *
a Ty karmisz ich we właściwym czasie.
Ty otwierasz swą rękę *
i karmisz do syta wszystko, co żyje. R.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *
wszystkich wzywających Go szczerze. R.
Refren: Otwierasz rękę, karmisz nas do syta.
DRUGIE CZYTANIE Ef 4, 1-6
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Siostry i bracia:
Proszę was zatem ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani: z całą skromnością i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich z miłością. Dbajcie o utrzymywanie jedności ducha węzłem pokoju.
Jedno [jest] Ciało i jeden Duch, jak i do jednej nadziei zostaliście wezwani w powołaniu waszym; jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest! Jeden Bóg i Ojciec wszystkich! On nad wszystkim, i podczas wszystkiego, i we wszystkim!
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
AKLAMACJA Łk 7, 16
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 6, 1-15
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Udał się potem Jezus na drugą stronę Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. A szedł za Nim wielki tłum, bo oglądali cudy, które czynił na chorych. Jezus wszedł na górę i usiadł tam ze swoimi uczniami. A blisko już była Pascha, święta u Judejczyków.
Podniósłszy Jezus swe oczy i zobaczywszy, że zbliża się do Niego wielki tłum, rzekł do Filipa: „Gdzie kupimy chleba, aby się oni najedli?” A mówił to dla poddania go próbie. Sam przecież wiedział, co miał zrobić.
Filip Mu odpowiedział: „Nawet za dwieście denarów nie wystarczy dla nich chleba, by każdy choć trochę otrzymał”.
Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł Mu: „Jest tu chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. Ale cóż to jest na tylu!?”
Jezus powiedział: „Każcie ludziom usiąść”. A w tym miejscu było dużo trawy. Usiedli więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy.
Potem Jezus wziął te chleby, odmówił modlitwę dziękczynną i kazał rozdać siedzącym; podobnie z tych ryb, ile chcieli. Kiedy się najedli, powiedział swoim uczniom: „Zbierzcie zbywające kawałki, aby się nic nie zmarnowało”. Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zbywały jedzącym.
Gdy ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: „On naprawdę jest prorokiem, tym Przychodzącym na świat”.
Gdy Jezus zauważył, że zamierzają przyjść i uprowadzić Go, aby ogłosić królem, sam jeden tylko wycofał się znowu na górę.
Oto słowo Pańskie.
__________________________________________________________________________________
11. NIEDZIELA PO PIĘĆDZESIĄTNICY
(18. NIEDZIELA W CIĄGU ROKU)
ROK B
PIERWSZE CZYTANIE Wj 16, 2-4. 12-15
Czytanie z Księgi Wyjścia
Cała społeczność Izraela szemrała na pustyni przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi. Izraelici narzekali: „Oby dane nam było umrzeć, zgodnie ze zrządzeniem PANA, w Egipcie, siedząc nad garnkiem mięsa, jedząc chleb do sytości! Wy zaś wywiedliście nas na pustkowie, by całe to zgromadzenie zamorzyć głodem”.
Wówczas PAN rzekł do Mojżesza: „Oto Ja spuszczę na was chleb z nieba, jak deszcz. Każdego dnia lud wyjdzie, aby zebrać, ile mu potrzeba na dany dzień. Wystawię go na próbę, by przekonać się, czy będzie postępował według mojego prawa, czy też nie.
Usłyszałem narzekanie Izraelitów. Ogłoś im: „O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rankiem nasycicie się chlebem. Przekonacie się, że Ja jestem PANEM”.
I rzeczywiście, pod wieczór nadleciały stada przepiórek i pokryły obozowisko, a o świcie gęsta mgła osiadającej rosy okryła obóz. Gdy mgły się uniosły, na powierzchni pustyni leżały drobne, okrągłe ziarenka, podobne do szronu. Gdy Izraelici to zobaczyli, mówili jeden do drugiego: „Man hu”, gdyż nie wiedzieli, cóż to takiego.
Mojżesz powiedział do nich: „To jest właśnie chleb, który PAN daje wam jako pożywienie”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 78 (77), 3 i 4bc. 23-24. 25 i 54 (R.: por. 24b)
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
Co usłyszeliśmy i cośmy poznali, *
i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
opowiemy przyszłemu pokoleniu, *
chwałę Pana i Jego potęgę. R.
Pan Bóg z góry wydał rozkaz chmurom *
i bramy nieba otworzył.
Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, *
podarował im chleb niebieski. R.
Spożywał człowiek chleb aniołów, *
zesłał im jadła do syta.
Wprowadził ich do ziemi swej świętej, *
na górę, którą zdobyła Jego prawica. R.
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
DRUGIE CZYTANIE Ef 4, 17. 20-24
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Siostry i bracia:
Tak zatem mówię i wzywam w Panu: już dłużej nie powinniście postępować tak, jak postępują poganie za swoim bezbożnym myśleniem.
Wy natomiast nie tak nauczyliście się od Chrystusa, jeśli rzeczywiście Go usłyszeliście i jeśli odpowiednio do prawdy, która jest w Jezusie, przyjęliście od Niego to pouczenie, że macie odrzucić starego co do wcześniejszego sposobu postępowania człowieka, niszczącego siebie przez pójście za oszukańczymi żądzami, że macie się odnawiać tchnieniem waszej myśli i odziać się nowym człowiekiem, stworzonym według myśli Boga w sprawiedliwości i świętości, które z prawdy się wywodzą.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
AKLAMACJA Mt 4, 4b
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 6, 24-35
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Gdy jednak ludzie zobaczyli, że Jezusa tam nie ma ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi i popłynęli do Kafarnaum, by szukać Jezusa. Kiedy Go tam znaleźli, po drugiej stronie jeziora, zapytali Go: „Rabbi, kiedy tu przybyłeś?”
Jezus odpowiadając rzekł im: „O tak, mówię wam: szukacie mnie nie dlatego, że zobaczyliście znaki, lecz że tymi chlebami najedliście się do syta. Zajmujcie się nie tym pokarmem, który marnieje, lecz pokarmem, który pozostaje na życie wieczne. Da go wam Syn Człowieczy, którego Ojciec, Bóg, oznaczył swoją pieczęcią”.
Odezwali się wtedy do Niego: „Co mamy czynić, aby spełniać dzieła Boże?”
Jezus odpowiadając rzekł im: „Na tym polega dzieło Boże, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał”.
Powiedzieli Mu: „Jaki Ty znak uczynisz, abyśmy zobaczyli i uwierzyli ci? Co zrobisz? Nasi ojcowie jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: „Chleb z nieba im dałeś, aby się najedli”. Na to Jezus im rzekł: „O tak, oświadczam wam: nie Mojżesz dał wam ten chleb z nieba. Prawdziwy chleb z nieba daje wam mój Ojciec. Bo chleb od Boga zstępuje z nieba i daje światu życie”.
Odezwali się na to do Niego: „Panie, zawsze dawaj nam tego chleba”.
Jezus im rzekł: „Ja jestem chlebem życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie głodny, a kto wierzy we mnie, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia”.
Oto słowo Pańskie.
__________________________________________________________________________________
12. NIEDZIELA PO PIĘĆDZESIĄTNICY
(19. NIEDZIELA W CIĄGU ROKU)
ROK B
PIERWSZE CZYTANIE 1 Krl 19, 4-8
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Eliasz udał się na pustynię na odległość jednego dnia drogi. Usiadł pod jednym z janowców, prosząc o śmierć: „PANIE, mam już dość wszystkiego, zabierz moje życie, bo nie jestem lepszy od moich przodków”. Potem położył się pod krzewem i zasnął.
A wtedy anioł trącił go i powiedział: „Wstań i jedz”. Eliasz się rozejrzał i zobaczył przy swojej głowie placek i dzban wody. Posilił się więc, napił się i znowu się położył.
Anioł PANA wrócił i drugi raz go trącił, mówiąc: „Wstań i najedz się, gdyż czeka cię długa droga!”. Wstał więc, zjadł i napił się, a potem umocniony tym posiłkiem, szedł przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy aż do Bożej góry Horeb.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 9a)
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą. R.
Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi. R.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *
i uwolnił od wszelkiego ucisku. R.
Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. R.
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Albo:
PIERWSZE CZYTANIE Pwt 10, 12-22
Czytanie z księgi Powtórzonego Prawa
„Izraelu! Oto czego teraz żąda od ciebie PAN, twój Bóg – jedynie tego, żebyś bał się PANA, twojego Boga, szedł drogą, którą On nakazał ci iść, kochał Go i służył PANU, twojemu Bogu, z całego serca i z całej duszy; żebyś zachowywał przykazania PANA i Jego ustawy, które ci dziś nakazuję dla twojego dobra.
Przecież do PANA, twojego Boga, należy niebo i niebiosa najwyższe, ziemia i wszystko, co jest na niej. PAN jednak wybrał tylko twoich przodków, bo ich ukochał. Później spośród wszystkich narodów wybrał ich potomstwo, czyli was, jak to jest dzisiaj.
Obrzezajcie więc wasze serca z ich nieczystości i nie bądźcie już ludem o twardym karku, bo PAN, wasz Bóg, jest Bogiem nad bogami i PANEM nad panami. On jest Bogiem wielkim, potężnym i groźnym. Nie jest stronniczy ani przekupny. On broni sierot i wdów, kocha cudzoziemca, dając mu chleb i odzienie. I wy kochajcie cudzoziemca, bo sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej.
Powinieneś bać się PANA, twojego Boga, Jemu służyć, przylgnąć do Niego i na Jego imię przysięgać. On jest twoją chwałą i twoim Bogiem, który na twoich oczach czynił rzeczy wielkie i budzące grozę. Gdy twoi przodkowie przybyli do Egiptu, było ich siedemdziesięciu. Teraz zaś PAN, twój Bóg, uczynił cię ludem licznym jak gwiazdy na niebie”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a)
Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.
Chwal, Jeruzalem, Pana *
wysławiaj twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie. R.
Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi, *
a szybko mknie Jego słowo. R.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów. *
Nie oznajmił im swoich wyroków. R.
Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.
DRUGIE CZYTANIE Ef 4, 30-5, 2
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Siostry i bracia:
Nie pobudzajcie do gniewu świętego Ducha Boga, którym zostaliście opieczętowani na dzień wyzwolenia.
Jakakolwiek mściwość, czy oburzenie, czy gniew, czy wymyślanie, czy zniesławianie niech odrzucone od was będzie, a także cokolwiek złe. Bądźcie wzajemnie dla siebie dobrzy, serdeczni, przebaczający, jak właśnie Bóg wam przebaczył w Chrystusie.
Bądźcie naśladowcami Boga jak dzieci umiłowane i postępujcie według miłości, tak jak i Chrystus umiłował nas i siebie za nas wydał na ofiarę i dar w miłej wonności dla Boga.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
AKLAMACJA J 6, 51
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 6, 41-51
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Szemrali jednak Judejczycy na Niego, że powiedział: „Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba”. Mówili: „Czyż On nie jest Jezusem, synem Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakże On tu teraz może mówić: „Z nieba zstąpiłem?”
Jezus wyjaśniając rzekł im: „Nie szemrajcie tam między sobą. Nikt nie jest zdolny przyjść do mnie, jeśli go nie przyciągnie Ojciec, który mnie posłał; ja wskrzeszę go w dniu ostatnim. U Proroków jest napisane: „I wszyscy zostaną pouczeni przez Boga”. Ktokolwiek usłyszał od Ojca i przyjął naukę, przychodzi do mnie. Nie znaczy to, że ktokolwiek zobaczył Ojca poza Tym, który jest od Boga – On Ojca zobaczył. O tak, zapewniam was: kto wierzy, ma życie wieczne. Ja jestem chlebem życia. Wasi ojcowie mannę jedli na pustyni, a poumierali; tutaj jest chleb, który z nieba zstępuje, aby nikt, kto z niego spożywa, nie umarł.
Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił. Jeśli ktoś będzie z tego chleba spożywał, na wieki żyć będzie. Chlebem, który ja dam, jest moje ciało na życie świata”.
Oto słowo Pańskie.
__________________________________________________________________________________
13. NIEDZIELA PO PIĘĆDZESIĄTNICY
(20. NIEDZIELA W CIĄGU ROKU)
ROK B
PIERWSZE CZYTANIE Prz 9, 1-6
Czytanie z Księgi Przysłów
Mądrość zbudowała sobie dom, postawiła w nim siedem kolumn. Przygotowała mięso, zmieszała wino i zastawiła stół. Rozesłała swoje służące i wołała z najwyższych pagórków miasta: „Kto niedoświadczony, niech przyjdzie!”.
A do nierozumnych mówiła: „Przyjdźcie, jedzcie mój pokarm, pijcie wino, które przygotowałam. Porzućcie brak doświadczenia, abyście żyć mogli, wejdźcie na drogę umiejętności!”.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 34 (33), 2-3. 10-11. 12-13. 14-15 (R.: por. 9a)
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą. R.
Bójcie się Pana, wszyscy Jego święci, *
ci, co się Jego boją, nie zaznają biedy.
Bogacze zubożeli i zaznali głodu, *
szukającym Pana niczego nie zabraknie. R.
Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię, *
będę was uczył bojaźni Pańskiej.
Kim jest ten człowiek, co pożąda życia *
i długich dni pragnie, by się nimi cieszyć? R.
Powściągnij swój język od złego, *
a wargi swoje od kłamstwa.
Od zła się odwróć, czyń dobrze, *
szukaj pokoju i dąż do niego. R.
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
DRUGIE CZYTANIE Ef 5, 15-20
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Siostry i bracia:
Pilnie zatem uważajcie, jak postępujecie, czy rzeczywiście nie jak niemądrzy, lecz jak mądrzy. Korzystajcie z danego czasu, bo dni są złe. Dlatego nie bądźcie bezmyślni, lecz świadomi tego, co jest wolą Pana.
Nie upijajcie się winem, bo w nim rozwiązłość, lecz syćcie się Duchem, rozmawiając z sobą w psalmach, hymnach i pieśniach niosących Ducha, śpiewając i grając swoim sercem Panu, nieustannie dziękując za wszystko Bogu i Ojcu w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Kto ma ucho, niech usłyszy, co Duch mówi Kościołowi.
AKLAMACJA J 6, 56
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije,
trwa we Mnie, a Ja w nim.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 6, 51-58
Słowa Ewangelii według świętego Jana
„Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił. Jeśli ktoś będzie z tego chleba spożywał, na wieki żyć będzie. Chlebem, który ja dam, jest moje ciało na życie świata”.
Judejczycy rozprawiali między sobą, mówiąc: „Jak On może nam dać swoje ciało do zjedzenia!?”
Jezus zatem im rzekł:
„O tak, oświadczam wam: jeśli nie będziecie spożywać ciała Syna Człowieczego i Jego krwi pić nie będziecie, nie będziecie mieć życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i moją krew pije, ma życie wieczne i ja go wskrzeszę w dniu ostatnim.
Bo moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje ciało i moją krew pije, we mnie mieszka, a ja w nim. Jak mnie posłał Ojciec, który żyje, a i ja żyję dzięki Ojcu, tak i ten, kto mnie spożywa, będzie żył dzięki mnie.
To jest chleb, który z nieba zstąpił. Nie jak jedli ojcowie, a poumierali. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki”.
Oto słowo Pańskie.
