Sporo już czasu minęło od zakończenia wizyty w Polsce Biskupa Franciszka Krebsa, Przewodniczącego Ekumenicznej Wspólnoty Katolickiej oraz Biskupa naszego Kościoła. Biskup odwiedził Warszawę, Poznań, Częstochowę, Klimintów i Kraków. Celebrował Liturgię, udzielił święceń diakonatu, spotykał się z członkami i sympatykami RKK oraz wziął udział w nabożeństwie ekumenicznym w Krakowie.
Pierwsze dni w Warszawie
Wizyta Biskupa rozpoczęła się w środę 20 lipca w Warszawie. Był to dzień odpoczynku 
po długim locie, odbyliśmy również spacer po byłej dzielnicy żydowskiej. Następnego dnia, Przemek Cichosz ze Wspólnoty w Warszawie, zabrał nas do Muzeum Historii Żydów Polskich – Polin. Biskup Franciszek, po wizycie w Muzeum Polin przyznał, że teraz lepiej rozumie dlaczego w Polsce mieszkało tak dużo Żydów i dlaczego własnie tutaj skala zbrodni niemieckich nacjonalistów – nazistów – była tak wielka. W czwartek wieczorem odbyła się pierwsza Liturgia pod przewodnictwem Bp. Franciszka razem ze Wspólnotą w Warszawie. W swoim rozważaniu – homilii – Biskup inspirował do uważnego wsłuchiwania się w Boga, do uważności „Potrzeba właściwego miejsca i czasu, aby usłyszeć i zrozumieć Boga. I potrzeba otwartego serca” (bp Franciszek Krebs, Warszawa, 21 lipca 2016 r.).
Po Liturgii odbyło się spotkanie przy pysznych ciastkach przygotowanych przez Agnieszkę z warszawskiej wspólnoty, kawie i herbacie.
(Zobacz zdjęcia z Liturgii i spotkania)
Poznań
Warto wspomnieć, że Biskupowi towarzyszyły również inne osoby z naszych amerykańskich Kościołów: Arthur R. Maines JR i Suzanne Schloemann z Parafii Św. Klary i Franciszka w St Loius oraz diakon David Dunn i Burna L. Dunn z Parafii Świętej Rodziny w Aurorze.
W piątek 22 lipca przejechaliśmy z Warszawy do Poznania gdzie wieczorem celebrowaliśmy Eucharystię ze wspomnienia Św. Marii Magdaleny. Własnie w Poznaniu dołączył do nas ks. Kenneth Coppens z Parafii Bożego Miłosierdzia w Onkerzele-Geraardsbergen razem z parafiankami Marią Anna oraz Jadwigą. Po Liturgii był czas na rozmowy.
(Zobacz zdjęcia z piątkowej Liturgii)
Sobota była dniem gdy w poznańskiej kaplicy reformowanych katolików spotkaliśmy się z Biskupem jako reprezentanci wspólnot europejskich i rozmawialiśmy o kwestiach rozwoju wspólnot w Europie, o przygotowaniach do wyboru Biskupa w Europie i wielu innych ważnych dla nas kwestiach. Było to wspaniałe spotkanie, pełne dialogu i zrozumienia. Spotkanie zaczęliśmy w samo południe Liturgią Eucharystii z poświęceniem świętych olejów i odnowieniem ślubów kapłańskich naszych prezbiterów obecnych na Liturgii. Spotkanie zakończyło się nieszporami w intencji jedności chrześcijan oraz naszych kandydatów do święceń diakonatu.
(Zobacz zdjęcia z Liturgii Mszy Krzyżma)
Niedziela
Kolejny dzień wizyty Biskupa Franciszka był niesamowitym świętem. Nasi bracia Dobromił Kozłowski z Poznania oraz Przemek Cichosz z Warszawy, po kilkuletnim przygotowaniu, przyjęli święcenia diakonatu. W swojej homilii Biskup w kilku słowach przypomniał wszystkim jakie jest główne zadanie diakonów: „Wasza posługa niech będzie odbiciem posługi Chrystusa – bądźcie sługami pojednania” (bp Franciszek Krebs, święcenia diakonatu, Poznań, 24 lipca 2016)
(Zobacz zdjęcia z Liturgii Eucharystii z udzieleniem święceń diakonatu)
Wielkopolska, Jasna Góra i Kraków
W poniedziałek wieczorem Biskup Franciszek oraz reprezentanci wspólnot spotkali się z przedstawicielami Grupy Stonewall – rozmowa dotyczyła działań na rzecz równouprawnienia oraz tego jak Kościół może się w to włączyć.
Następne dni były już mniej intensywne. Był czas na odpoczynek, odwiedziliśmy członków poznańskiej parafii, którzy od 
niedawna mieszkają prawie 80 km od Poznania, byliśmy też w klasztorze benedyktynów w Lubiniu gdzie nasza grupa mogła usłyszeć o historii miejsca, centrum medytacji chrześcijańskiej oraz pomodliliśmy się razem z mnichami uczestnicząc w łacińskich nieszporach.
W środę, w drodze z Poznania do Krakowa zatrzymaliśmy się w Częstochowie gdzie pielgrzymowaliśmy do Sanktuarium Matki Bożej na Jasnej Górze. Entuzjazm tysięcy młodych ludzi mieszał się tam z napięta atmosferą przygotowań do mszy z papieżem Franciszkiem, tysiącami policjantów i pracowników BOR. Po modlitwie w kaplicy ikony Matki Bożej, zjedliśmy obiad i ruszyliśmy w dalsza podróż do Krakowa.
Zatrzymaliśmy się w Klimontowie u Doroty i Kuby, około godziny drogi pociągiem od centrum Stolicy Małopolski. W otoczeniu pięknej przyrody odpoczywaliśmy i rozmawialiśmy o życiu i poważnej teologii. To był wspaniały i niezapomniany czas!
Piątek, 29 lipca był chyba najdłuższym dniem w czasie wizyty Biskupa. Zaczęliśmy go o 6.00 gdy musieliśmy już być na stacji kolejowej a zakończyliśmy o 1 w nocy (w sobotę), gdy wróciliśmy do Klimontowa. Po śniadaniu na krakowskim rynku udaliśmy się na Kazimierz gdzie celebrowane było nabożeństwo ekumeniczne (Liturgia Eucharystyczna wg rytu z Limy). Po Liturgii odbyło się spotkanie z jej 
uczestnikami. Biskup udzielił też kilku wywiadów dla dziennikarzy z Francji, Hiszpanii oraz Polski.
Wieczorem już we własnym gronie celebrowaliśmy Eucharystię a Biskup poprowadził medytacje słowa Bożego.
W czasie drogi powrotnej na nasz nocleg mieliśmy okazję doświadczyć „Światowych Dni Młodzieży” nie tylko od strony doświadczeń duchowych ale też organizacyjnych, i tłumów ludzi jakie oczekiwały i jeździły pociągami. Może było trochę niewygodnie ale wstąpił w nas młody duch – nikt nie narzekał.
W Klimontowie byliśmy po północy – późno i ciemno, ale uprzyjemniając sobie 3 km spaceru śpiewem oglądaliśmy przepiękne niebo, które z daleka od dużych ośrodków miejskich
wyglądało bajecznie. Weekend spędziliśmy w samym Krakowie zwiedzając miasto, wspólnie się modląc i czerpiąc z atmosfery Światowych Dni Młodzieży.
W poniedziałek z Krakowa przejechaliśmy do Warszawy, już bez szczególnych planów ale z powoli pojawiającym się smutkiem, że ten wspaniały czas powoli dobiega końca. W środę rano odwieźliśmy Biskupa na lotnisko gdzie serce waliło mocno a łzy do oczu same napływały. Dwa tygodnie z naszymi przyjaciółmi z USA i Belgii, z naszym Biskupem, to był czas przepiękny. Umocniliśmy nasze więzi przyjaźni, zaufania. Już dziś z niecierpliwością czekamy na kolejne spotkania twarzą w twarz, serce do serca z naszymi przyjaciółmi.
Bogu niech będą dzięki!
Kochani, tutaj też pragnę bardzo, bardzo, bardzo serdecznie podziękować wszystkim, którzy pomogli w przygotowaniu tej wizyty. W sposób szczególny Przemkowi, Dobromiłowi, Łukaszowi, Dorocie oraz pozostałym braciom i siostrom z naszych Wspólnot w Polsce. Asi, Marcinowie i Kubie, którzy poświęcając swój czas i energię niesamowicie nam pomogli – bez was by się nie udało! Wspólnocie metodystów poznańskich a zwłaszcza ks. Janowi za otwarty umysł i serce oraz możliwość sprawowania liturgii w ich poznańskim kościele.
I wszystkim! Wszystkim! Wszystkim! którzy choćby modlitwą wspierali ten czas – jesteście najlepsi! DZIĘKUJ!
Ks. Tomek Puchalski, prezbiter
