W Środę Popielcową rozpoczynamy w Reformowanym Kościele Katolickim Przygotowanie Paschalne. Jest to okres liturgiczny, który wywodzi się z tradycji starożytnego Kościoła a jego celem było ostateczne przygotowanie katechumenów – osób przygotowujących się do chrztu – na przyjęcie sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w czasie Liturgii Wigilii Paschalnej.
Okres Przygotowania Paschalnego trwa czterdzieści dni i zakończy się w Wielki Czwartek po południu gdyż wieczorem rozpoczyna się najkrótszy i najważniejszy okres liturgiczny Kościoła – Święte Triduum Paschalne.
W Środę Popielcową posypujemy sobie głowy popiołem lub znaczymy nim znak krzyża co wyraża nasze pragnienie nawrócenia. Nie jest to znak smutny ale pokorny, przypominający nam, że mamy się ofiarowywać (spalać) dla Boga i naszych bliźnich. Tam gdzie światło, tam musi coś płonąć a po spaleniu pozostają popioły – one przypominają nam o świetle jakie ma w nas trwać. Od tego dnia rozpoczynamy też szczególne ćwiczenia duchowe, które przypominają nam o konieczności ofiary i przygotowują do Paschy. Spalanie zawsze pociąga jakąś ofiarę a w tym okresie liturgicznym możemy ją odkryć w modlitwie, jałmużnie i poście.
Kolorem liturgicznym Przygotowania Paschalnego jest fiolet. Kolor ten w starożytności używany był tylko przez władców i bardzo bogatych ludzi – jego pozyskanie było bardzo drogie. Jest to więc kolor królów. Przypomina nam, że jesteśmy dziećmi Króla Królów i Władcy Wszystkiego, którym jest Bóg. Kolor ten powinien nas zaprosić do skruchy za nasze grzechy i słabości przed majestatem tego, który jest Święty i Wszechmogący.
W okresie Przygotowania Paschalnego mamy przypomnieć sobie wielki dar jakim była zbawcza męka i śmierć Jezusa aby jeszcze bardziej i radośniej w święta Paschy wyśpiewać Alleluja – tego śpiewu do Wigilii Paschalnej nie będziemy używać.
Jednym ze „słów kluczy” tego okresu jest pokuta a jej pierwotnym i właściwym znaczeniem jest własnie powrót do stanu w chwili chrztu, od którego odchodzimy przez nasze grzechy. W tym okresie w sposób szczególny prosimy Boga o łaskę przebaczenia grzechów poprzez specjalne nabożeństwa i przede wszystkim w sakramencie pokuty i pojednania.
W Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce okres czterdziestu dni przed Paschą nazywamy Przygotowaniem Paschalnym a rzadziej Wielkim Postem jak przyjęło się to w Polskiej tradycji. Wynika to z naszego przekonania, że celem tego czasu jest przygotowanie do Paschy poprzez nawrócenie, które wyrasta z modlitwy, gorliwego słuchania słowa Bożego i wyraża się w dziełach miłosierdzia. Post jest jednym z ćwiczeń tego okresu ale nie jest celem ani też nawet głównym tematem, ma jedynie pomóc w nawróceniu i odnowie życia. Liturgia rzymska na przykład nazywa ten okres Quadragesima czyli Czterdziestnica. Liczba czterdziestu dni i nocy ma swoje biblijne zakorzenienie i bogatą symbolikę. Przypomina m.in. post Jezusa na pustyni czy czterdzieści lat wędrówki Hebrajczyków z Egiptu do Ziemi Obiecanej. Nazwę Czterdziestnica poświadcza od 384 roku św. Hieronim w Palestynie i Galii. Sobór Nicejski w 325 roku nazywa ten okres Czterdziestnicą Paschalną.
