Jeśli chodzi o praktykowanie modlitwy różańcowej w moim życiu poświęconym naszemu Panu, to jestem raczej spóźnialski. Gdy byłem wychowywany jako ewangelikalny protestant, anatemą była sama myśl o ofiarowywaniu modlitw Bogu poprzez Błogosławioną Dziewicę Marię. Taka „pobożność maryjna” jest uznawana za równą bałwochwalstwu przez większość protestantów i, jak zauważyło wielu zdumionych katolików, wydaje się być ona najpoważniejszym zarzutem jaki ich protestanccy bracia i siostry wysuwają wobec tradycji katolickiej wiary.
W długim procesie przemiany z bycia pastorem baptystycznym do stania się katolickim księdzem, byłem w stanie dojść do teologicznego zrozumienia miejsca Marii w katolickim spojrzeniu na jej rolę w trwającej wciąż opowieści o naszym zbawieniu lub, jak zostało to nazwane przez teologów niemieckich, heilsgeschichte – historii zbawienia, jak również jej znaczenia w życiu duchowym Kościoła Katolickiego.
Jednak jedną rzeczą jest intelektualnie zrozumieć pewną koncepcję teologiczną, a nieco inną doświadczyć prawdziwego przeżycia religijnego czy praktyki pobożnościowej w swoim własnym życiu.
Na samym początku mojej konwersji otrzymałem różaniec i broszurę zawierającą modlitwy składające się na różaniec oraz wskazówki jak go odmawiać. Zamknąwszy drzwi od mojej sypialni, zapaliłem świecę na kredensie, który został wcześniej uprzątnięty z jakichkolwiek rzeczy tak, aby mógł służyć za prowizoryczny „ołtarz”, z ustawioną na nim ikoną Błogosławionej Dziewicy Marii trzymającej swoje dziecko – Jezusa.
Zacząłem recytować modlitwy, które czytałem z rozłożonej broszurki, niezgrabnie trzymając paciorki różańca, na których odmierzałem palcami każdą z przypisanych modlitw. Na początku robiłem to dość chaotycznie, jednak w momencie, gdy dotarłem do trzeciej dziesiątki zauważyłem, że zacząłem wpadać w cichy rytm odmawianych modlitw i zdałem sobie sprawę, że zaszła delikatna zmiana w stanie mojej świadomości, która stała się spokojna i medytacyjna – wstąpiłem w swego rodzaju modlitewną świadomość. To doświadczenie miało na mnie dość duży wpływ i pozwoliło mi przezwyciężyć opory w przyjęciu idei wstawiennictwa Błogosławionej Dziewicy Marii i obcowania świętych.
Ciężko jest opisać uczucie jakie mi wtedy towarzyszyło, ale taka właśnie jest natura doświadczenia religijnego. Pozostaje ono tajemnicą niemożliwą do wyrażenia słowami. Mimo tego doświadczenia i faktu, że często nosiłem w kieszeni różaniec, przez następne dwadzieścia pięć lat rzadko praktykowałem tę formę modlitwy.
Następnie, co miało miejsce pięć lat temu, pewien mężczyzna z mojej parafii chciał, żebym spotykał się z nim raz w tygodniu, aby odmawiać wspólnie różaniec w kościele. I tak zaczęły się nasze cotygodniowe nabożeństwa różańcowe w kościele św. Mateusza. Inni dołączali do nas, aż powstało prawdziwe kółko różańcowe, które kontynuuje swoją działalność po dziś dzień.
Jedną z najbardziej istotnych cech modlitwy różańcowej są tajemnice. Początkowo były ich trzy zbiory po pięć tajemnic, podzielone na tajemnice radosne, tajemnice bolesne i tajemnice chwalebne. Celem tych tajemnic było przywoływanie w myślach ważnych momentów z historii Jezusa i jego działalności mającej na celu nasze zbawienie.
Zwracają one naszą uwagę na dzieła zbawcze Jezusa w narracji Ewangelii Chrystusowej. Od razu zauważyłem wartość we włączeniu modlitwy różańcowej w „wielką opowieść” o Chrystusie. Każde z nas ma swoją własną historię, lecz ma ona znaczenie jedynie wtedy, kiedy połączymy naszą osobistą opowieść z wielką historią o życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.
Podczas swojego pontyfikatu, Jan Paweł II dodał nowy zbiór tajemnic, nazwany tajemnicami światła. Od tego czasu każda z części różańca była odmawiana w poszczególne dni tygodnia: w poniedziałek tajemnice radosne, we wtorek tajemnice bolesne, w środę tajemnice chwalebne, w czwartek tajemnice światła. Następnie ponownie odmawiano tajemnice bolesne w piątek, a także po raz wtóry tajemnice radosne w sobotę oraz chwalebne w niedzielę.
Dodanie tajemnic światła wydawało mi się dobrym sposobem na poszerzenie tego przekazu Ewangelii o dołączenie tak istotnych części jak historia o chrzcie i przemienieniu naszego Pana. To skłoniło mnie do zastanowienia się, czy nie powinno się dodać trzech kolejnych zbiorów tajemnic tak, aby było ich siedem po jednym na każdy dzień tygodnia? Czy nie uczyniłoby to treści ewangelicznej, towarzyszącej odmawianiu różańca jeszcze bardziej kompletną? Podzieliłem się tym pomysłem z moją dobrą przyjaciółką Mary Ann Ekbring, będącą liturgistką ze stopniem magistra w dziedzinie studiów nad liturgią, zdobytym na Uniwersytecie Santa Clara. Podobnie jak ja spytała „Czemu nie?”. Tak więc z jej pomocą ułożyłem trzy nowe zbiory tajemnic różańcowych, które, jak mam nadzieję, pomogą pełniej przekazywać historię o Jezusie.
Pierwszy zbiór to tajemnice zmartwychwstania, które wskazują pięć najbardziej istotnych momentów ukazania się naszego Pana swoim uczniom. Drugi to tajemnice wzniosłe, które kierują uwagę na cudowną moc Jezusa. I w końcu trzeci z nich to tajemnice uzdrowienia, które skupiają naszą uwagę na uzdrawiającej posłudze i współczuciu naszego Pana.
Jak sami się pewnie przekonacie, praktyka medytowania nad tajemnicami dotyczącymi życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa w trakcie odmawiania różańca, jest ułatwiona poprzez czytanie fragmentów Pisma Świętego, opisujących poszczególne momenty historii Jezusa. Zostały one dołączone do każdej z pięciu dziesiątek w podanych częściach różańca.
Niech ta praktyka pogłębi Wasze przeżywanie tej formy modlitwy oraz wprowadzi Was głębiej w misteria historii o Jezusie, która jest historią naszego zbawienia.
biskup Piotr Elder Hickman*
Modlitwy składające się na różaniec:
Znak krzyża
W imię Ojca i Syna, i Duch Świętego. Amen.
Apostolskie Wyznanie Wiary
Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Poncjuszem Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do otchłani, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Modlitwa Pańska
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wystawiaj nas na próbę, ale nas zbaw ode złego.
Albowiem Twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen.
Zdrowaś Mario
Zdrowaś Mario,
łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami
i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus.
Święta Maryjo, Matko Boża,
módl się za nami grzesznymi
teraz i w godzinę śmierci naszej.
Amen.
Chwała Ojcu
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
W które dni odmawiamy poszczególne tajemnice?
Niedziela – Tajemnice zmartwychwstania
Poniedziałek – Tajemnice radosne
Wtorek – Tajemnice wzniosłe
Środa – Tajemnice uzdrowienia
Czwartek – Tajemnice światła
Piątek – Tajemnice bolesne
Sobota – Tajemnice chwalebne
Tajemnice zmartwychwstania
I Tajemnica zmartwychwstania – Ukazanie się Marii Magdalenie (J 20, 1-18)
II Tajemnica zmartwychwstania – Ukazanie się Kleofasowi na drodze (Łk 24, 13-35)
III Tajemnica zmartwychwstania – Ukazanie się Tomaszowi (J 20, 19-21. 24-29)
IV Tajemnica zmartwychwstania – Ukazanie się Pawłowi (1 Kor 15, 3-8)
V Tajemnica zmartwychwstania – Ukazanie się Janowi na wyspie Patmos (Ap 1, 9-10. 12- 15.17-18)
Tajemnice radosne
I Tajemnica radosna – Zwiastowanie NMP (Łk 1, 26-28)
II Tajemnica radosna – Nawiedzenie św. Elżbiety (Łk 1, 39-45. 56)
III Tajemnica radosna – Narodziny Jezusa (Łk 2, 1-7)
IV Tajemnica radosna – Ofiarowanie Jezusa w świątyni (Łk 2, 21-32)
V Tajemnica radosna – Odnalezienie Jezusa w świątyni (Łk 2, 41-52)
Tajemnice wzniosłe
I Tajemnica wzniosła – Jezus uwalnia opętanego (Łk 4, 31-37)
II Tajemnica wzniosła – Jezus wskrzesza zmarłego (Łk 7, 11-17)
III Tajemnica wzniosła – Jezus ucisza burzę (Łk 8, 22-25)
IV Tajemnica wzniosła – Jezus rozmnaża bochenki chleba i ryby (J 6, 1-14)
V Tajemnica wzniosła – Jezus chodzi po wodzie (Mt 14, 22-33)
Tajemnice uzdrowienia
I Tajemnica uzdrowienia – Jezus uzdrawia trędowatego (Mk 1, 40-45)
II Tajemnica uzdrowienia – Jezus uzdrawia paralityka (Mk 2, 1-12)
III Tajemnica uzdrowienia – Jezus uzdrawia kobietę cierpiącą na upływ krwi (Mk 5, 25-34)
IV Tajemnica uzdrowienia – Jezus uzdrawia niesłyszącego (Mk 7, 31-37)
V Tajemnica uzdrowienia – Jezus uzdrawia niewidomego (Mk 10, 46-52)
Tajemnice światła
I Tajemnica światła – Chrzest Jezusa w Jordanie (Mk 1, 9-11)
II Tajemnica światła – Wesele w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-11)
III Tajemnica światła – Głoszenie Królestwa Bożego (Mk 1, 14-15)
IV Tajemnica światła – Przemienienie na górze Tabor (Mk 9, 2-7)
V Tajemnica światła – Ustanowienie Eucharystii (1Kor 11, 23-26)
Tajemnice bolesne
I Tajemnica bolesna – Modlitwa Jezusa w Ogrójcu (Łk 22, 39-44)
II Tajemnica bolesna – Biczowanie Jezusa (J 18, 33-38; 19, 1)
III Tajemnica bolesna – Cierniem ukoronowanie (Mk 15, 16-19)
IV Tajemnica bolesna – Droga krzyżowa (Mk 15, 20b-22)
V Tajemnica bolesna – Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa na krzyżu (J 19, 18-19. 25-31)
Tajemnice chwalebne
I Tajemnica chwalebna – Zmartwychwstanie Jezusa (Łk 24, 1-12)
II Tajemnica chwalebna – Wniebowstąpienie (Łk 24, 50-53)
III Tajemnica chwalebna – Zesłanie Ducha Świętego (Dz 2, 1-4)
IV Tajemnica chwalebna – Zaśnięcie NMP (Ap 12, 1-5)
V Tajemnica chwalebna – Ukoronowanie NMP na Królową Nieba i Ziemi (2 Tm 4, 6-8)
tłumaczenie: Artur Klimaszewski
Biskup Piotr Elder Hickman był zwierzchnikiem Ekumenicznej Wspólnoty Katolickiej w latach 2003-2015. Był członkiem Amerykańskiego Kościoła Baptystycznego gdzie został ordynowany na pastora. Zgłębiając historie Kościoła związał się w latach 80 XX wieku z ruchem starokatolickim, został też wyświęcony na prezbitera. W roku 1996 został wybrany i wyświęcony na biskupa. Od 19 września 2003 roku, gdy wspólnoty ze Stanów Zjednoczonych znajdujące się pod jurysdykcją bp. Piotra powołały Ekumeniczną Wspólnotę Katolicką, był jej Biskupem Przewodniczącym. Swoją kadencję zakończył 18.09.2015. W posłudze Biskupa Przewodniczącego zastąpił go Biskup Franciszek Krebs z St. Louis. Bp. Piotr pełni obecnie posługę proboszcza Parafii Św. Mateusza w Orange, ma żonę Mirellę i piątkę dzieci: czterech synów i córkę. W latach 2011 – 2015 był Biskupem Reformowanego Kościoła Katolickiego w Polsce.
