W kalendarzu liturgicznym Reformowanego Kościoła Katolickiego w Polsce szczególne miejsce zajmuje postać biskupa Jordana – pierwszego biskupa Poznania i apostoł Polan.
Biskup Jordan był misjonarzem, którego pragnieniem była ewangelizacja naszych przodków za panowania Mieszka I. Poznań stał się stolicą jego biskupstwa. Historycy snują różne teorie co do pochodzenia Jordana, upatrując jego korzeni m.in. w Belgii, Włoszech, Czechach i Niemczech. Najprawdopodobniej związany był z zakonem benedyktynów, a benedyktyni właśnie odgrywali kluczową rolę w chrystianizacji Europy Północnej. Przykładem ich działalności są św. Willibrord (biskup Utrechtu, benedyktyn i patron starokatolików), św. Wojciech (benedyktyn, biskup Pragi, męczennik, patron Polski), Pierwsi Polscy Bracia Męczennicy (męczennicy, benedyktyni – kameduli) czy św. Bruno z Kwerfurtu (biskup misyjny, męczennik, benedyktyn – kameduła)
Biskup Jordan odegrał kluczową rolę w chrystianizacji Polski. Kronika Thietmara spisana w latach 1012-1018 przez biskupa merseburskiego i kronikarza, stanowi nieocenione źródło wiedzy o historii Europy Środkowej wczesnego średniowiecza, opisuje wysiłki Jordana włożone w ewangelizację: „wiele się z nimi (tj. poddanymi Mieszka I) napocił, zanim niezmordowany w wysiłkach nakłonił ich słowem i czynem do uprawy winnicy Pańskiej.”
Próba rekonstrukcji działalności Jordana opiera się w dużej mierze na domysłach. Niektórzy historycy sądzą, że początkowo był prezbiterem towarzyszącym Dąbrówce, małżonce Mieszka I, lub też biskupem pomocniczym diecezji ratyzbońskiej, której podlegały Czechy. Polskie i czeskie roczniki zgodnie podają rok 968 jako datę jego sakry biskupiej. Święty Jordan zmarł prawdopodobnie w 984 roku.
W średniowiecznej Europie pierwszy biskup danego Kościoła lokalnego zyskiwał z reguły status świętego. W Polsce jednakże ten zaszczyt przypadł Wojciechowi – Adalbertowi. Wynikało to z ówczesnego kultu męczenników, uznawanych za „ważniejszych” świętych („in odore sanctitatis”), a także z prawdopodobnych względów politycznych.
Reformowani katolicy pragną przywrócić pamięć o biskupie Jordanie. Nakazuje to nam List do Hebrajczyków (13, 7-8), w którym czytamy: „Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę! Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki.”
To właśnie Biskup Jordan wraz ze swoimi współpracownikami doprowadził naszych przodków do wiary w Jezusa Chrystusa. Pamiętając o pierwszym biskupie Poznania i Polski, składamy Bogu Ojcu wdzięczność za dar wiary, która od Jezusa i Apostołów dotarła do nas poprzez wielu świętych misjonarzy. Wierzymy, że święty Jordan wstawia się za nami w niebie.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 2 czerwca.
Przedstawienie św. Jordana z Poznania