– Słowo Boże – nasza wiara oparta jest na Słowie Bożym. Przede wszystkim Słowie wcielonym, czyli Jezusie Chrystusie (Jan 1.1), który jest centrum naszej wiary. Źródłem naszej wiary i wiedzy o Bogu jest słowo Boże zwiastowane od czasów apostołów oraz słowa zapisane w Piśmie Świętym Nowego i Starego Testamentu. Dlatego też bardzo ważne jest dla nas by codziennie żyć słowem Bożym – głosić je, czytać, kontemplować, słuchać i modlić się nim.
– Wspólnota – osoby, w których rodzi się chrześcijańska wiara zaproszone są do społeczności przyjaciół Jezusa – Kościoła. Wspólnota jest dla chrześcijan naturalnym i ustanowionym przez Jezusa środowiskiem życia wiarą. Pobudzeni słowem Jezusa jesteśmy zaproszeni do konkretnej grupy ludzi, których łączy relacja między sobą i z Bogiem, wyznawanie tej samej wiary, oraz pragnienie dzielenia się swoim doświadczeniem oraz okazywanie sobie pomocy.
– Liturgia – wspólnota, która żyje wiarą, razem również realizuje polecenie Jezusa, aby „łamiąc chleb” czynić to na Jego pamiątkę (Łk 22.14-20, Mt 26.26-30, Mk 14.22-26, I Kor 11.23-25), włączać do Kościoła poprzez chrzest święty (Mt 28.19-20, J 20.21-23), kontynuować posługę jednania (II Kor 5.19, J 20.22-23) oraz ustanawiać osoby odpowiedzialne za budowanie Kościoła (Ef 4.12-13). Liturgia jest działaniem Jezusa pośród swojego Kościoła oraz lokalnej wspólnoty, która poprzez nią włącza się w uwielbienie wszystkich chrześcijan na ziemi i w niebie czasów przeszłych, obecnych i przyszłych, dlatego też w jej sprawowaniu korzystamy z doświadczenia sióstr i braci, którzy byli przed nami, uzupełniając je o doświadczenie naszych czasów i oczekując ostatecznego objawienia się Jezusa w świecie. Liturgia jest przestrzenią dialogu Boga ze wspólnotą Kościoła, która została wezwana przez słowo Boże.
Program naszego Kościoła – Jesteśmy powołani do szczęścia:
Błogosławieństwa wypowiedziane przez Jezusa (Mateusza 5,3-12) ukazują jak ma wyglądać nasze życie i nasza postawa jako uczniów Chrystusa. Ich realizacja rozpoczęła się już w życiu Błogosławionej Marii Dziewicy, matki naszego Pana i Apostołów. Błogosławieństwa są doskonałym wypełnieniem Dziesięciu Przykazań. Są powołaniem, które realizuje się przez wiarę, dzięki udziałowi w tajemnicy paschalnej, męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Do wypełnienia programu Błogosławieństw prowadzi Duch Święty, udzielony wszystkim, którzy przyjmują słowo Boga i stają się Jego dziećmi (por. J 1,12; Rz 8,14-15).
Błogosławieństwa są odpowiedzią na naturalne pragnienie szczęścia, które jest w człowieku. Pragnienie to pochodzi od Boga. Bóg dał je człowiekowi, aby przyciągnąć ludzi do siebie, gdyż tylko Bóg może zaspokoić ludzkie pragnienie szczęścia.
Treść błogosławieństw wg Biblii Poznańskiej:
– Szczęśliwi ubodzy w duchu, albowiem ich jest królestwo niebieskie.
– Szczęśliwi, którzy się smucą, albowiem będą pocieszeni.
– Szczęśliwi łagodni, albowiem odziedziczą ziemię.
– Szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem będą nasyceni.
– Szczęśliwi miłosierni, albowiem dostąpią miłosierdzia.
– Szczęśliwi czystego serca, albowiem będą oglądali Boga.
– Szczęśliwi, którzy doprowadzają do pokoju, albowiem nazwani będą synami Bożymi.
– Szczęśliwi, którzy cierpią prześladowanie za sprawiedliwość, albowiem ich jest królestwo niebieskie.
– Szczęśliwi jesteście, jeśli z mojego powodu lżą was i prześladują, i kłamliwie przypisują wam wszelkie zło. Cieszcie się i radujcie, bo czeka was sowita zapłata w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy żyli przed wami.
