(Na pasku sterowania odtwarzaniem możesz włączyć napisy z polskim tłumaczeniem)
Przesłanie biskupa Franciszka na Okres Przygotowania Paschalnego 2017
Na początku Okresu Przygotowania Paschalnego znaczymy nasze czoła popiołem. Przywołujemy w ten sposób słowa z Księgi Rodzaju: „Z ziemi zostałeś wzięty, prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Te słowa mają nam przypomnieć, że bez tego, co sprawia, że bije nasze serce, jesteśmy tylko garścią rozkładającego się materiału organicznego, podobnego do ziemi, którą znajdziemy w donicach z kwiatami w naszych domach.
Czym zatem jest ten cud, możemy spytać, który sprawia, że nasze serce bije, a organy pracują przez całe życie? Co więcej, czym jest ten cud, który sprawia, że nasz duch po śmierci nie obraca się w nicość? Kto lub co poddźwiga nas, gdy upadamy? Co przywraca w nas nadzieję, ot tak po prostu? To właśnie to, co daje nam życie, i nie daliśmy sobie tego sami. To dar. Łaska. W Okresie Przygotowania Paschalnego kontemplujemy kruchość ludzkiej natury, bo ten fakt kieruje naszą uwagę ku Życiu, które nas ożywia, i które jest większe od naszego ludzkiego życia. To prawda, której uczymy się w tym okresie. Jesteśmy niczym innym, jak tylko glebą, ziemią, i to na każdej płaszczyźnie, za wyjątkiem darów, które nas ożywiają. I w tym wszystkim jesteśmy całkowicie zależni od kochającego Boga, który nieustannie tchnie w nas życie.
Motywy, które powinny towarzyszyć nam na modlitwie w Okresie Przygotowania Paschalnego to pokora, wdzięczność i budująca nadzieja w obliczu wszelkiej niesprawiedliwości. To wystarczy, abyśmy stali się jak uczniowie.
Mówił biskup Franciszek, biskup przewodniczący Ekumenicznej Wspólnoty Katolickiej i proboszcz wspólnoty św. Klary i św. Franciszka w St. Louis w stanie Missouri.
Tłumaczenie: Diakon Przemysław Cichosz
